گفتم برو اگر چه دوستت داشتم به اندازه ی تمام بوسه هایی که از لبانم می گرفتی ...
گفتم برو چون دیدم پای ماندن نداری ...
آخر بال درآورده بودی !
گرچه در مقابل من خود را خسته نشان میدادی ...
رژ لبِ روی لباست نشان از پرواز داشت!
هیچ وقت هنر پیشه ی خوبی نبودی، حتی همان روز های اول که نمیتوانستی بگویی دوستت دارم !

نظرات شما عزیزان:
مژگان 
ساعت1:26---29 خرداد 1391